مسئولان و دانش آموزان دبیرستان دکتر شریعتی سامان، جشن سی و پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را در روز پنجشنبه 92/11/17 در سالن شهرداری سامان برگزار نمودند.

به گزارش پایگاه خبری شهرستان سامان و به نقل از روابط عمومی آموزش و پرورش سامان، در این جشن برنامه های متنوع و شادی از جمله سرود دانش آموزی، اجرای مسابقه، اجرای موسیقی سنتی توسط هنرمندان خانه موسیقی سامان و تئاتر دانش آموزی برگزار شد. در انتهای این جشن، جوایزی به محصلان برگزیده اهدا گردید.

متاسفانه از هویت افراد و تاریخ عکس ها اطلاعاتی در دست نیست. 

منبع : سایت دبستان شهید جعفرزاده سامان

ازدواج بدین صورت است که اول پسر مبلغی را که پدر دختر بعنوان شیر بهاء تعیین می کند باید به عروس بپردازد، ضمنا" در مورد تهیه جهیزیه پدر دختر صاحب اختیار است و هر چه را میل دارد تهیه میکند صبح روز عروسی با ساز و دهل عروس و داماد را جداگانه تا حمام همراهی میکنند و بعد از استحمام دوباره با ساز و دهل عروس و داماد تا خانه همراهی میکنند و در منزل عروس و داماد تا شب به رقص و پایکوبی مشغول میشوند.

دو شب بعد از عروسی داماد به عنوان سلام به خانه پدر زن می آید البته با اقوام خویش، عده ای در منزل عروس شام می خورند و عده ای هم در منزل داماد و در ضمن وجهی هم میپردازند، که باین شب (شب دواغ) می گویند در ضمن شب عروسی هر عده ای که از طرف عروس دعوت شده منزل عروس شام میخورند و هر عده ای از طرف داماد دعوت شده اند منزل داماد شام میخورند.

بعد از شب دواغ عروس را با ساز و دهل به خانه داماد می آورند و به عروس میگویند دو رکعت نماز حاجت بخوان و هر چه دعا دارد بکند.

چیزی که روز عروسی از همه جالب تر است این است که پس از اینکه داماد را با ساز و دهل از حمام به خانه آوردند برای او تخت می زنند و اطراف دیوارها را با پارچه های رنگارنگ تزئین میکنند، و داماد را روی تخت می نشانند و اول خواهر داماد می آید و به چشم داماد سورمه میکشد و مقداری به توانائی خود پول به داماد میدهد بعد از خواهر داماد بقیه اقوام هر یک همین عمل را انجام میدهند.
   

چندین افسانه از مردم سامان نقل می شود که چهار افسانه از مهمترین افسانه ها هستند که عبارتند از:

1-   افسانه زن و مرد.

2-   افسانه نعل اشکن.

3-   افسانه کوه شیراز.

4-   علی مکان.

1- افسانه زن و مرد: در شمال غربی سامان بر دامنة تپه أی چند ردیف سنگ بزرگ و کوچک چنان بچشم می خورد که گوئی گله أی از گوسفند و شتر هستند که خوابیده اند بطوریکه اگر کسی از جریان اطلاع نداشته باشد واز فاصله دور منظره را می بیند گمان می کند گلة گوسفند وشتری را خوابانده اند.

مردم سامان معتقدند که این سنگها گلهٔ گوسفند هستند که در اثر غضب خداوند به سنگ تبدیل شده اند، جریان از این قرار است که زن گله داری مشغول پختن نان بوده و در همین هنگام بچه کوچکش مدفوع می کند زن چند نان بر میدارد تا بچه را پاک کند ولی دو عدد دستمال ابریشمی خداوند از آسمان برایش می فرستد ولی زن دستمالها را برداشته و با نان بچه را پاک می کند در نتیجه خداوند به او غضب می کند و او و شوهر و تمام گوسفندان و شترهای او را سنگ می کند.

این محل را امروزه دره زن و مرد می نامند و هر کس از این نقطه عبور کند یک سنگ به قبر زن و یک سنگ هم به قبر مرد می زند وبه آنان لعنت می فرستد.

2- افسانه نعل شکن: در کوه برمه که در جنوب غربی سامان کشیده شده یک شکاف حاصل شده که کاملا" شبیه پای اسب و نعل است، مردم عقیده دارند هنگامی که حضرت علی (ع) از این نقطه عبور می کرده پای اسبش به کوه می خورد و در نتیجه کوه شکسته، و جای پای اسب در کوه باقی مانده است. این شکستگی چنان منظم و زیباست که گوئی قالبی از جای پای اسب ریخته اند.

3- افسانه کوه شیراز: در مورد کوه شیراز که در 3 کیلومتری غرب سامان واقع است افسانه أی نقل می کنند کهوجه تشبیه این کوه از همین جا ناشی میشود همچنین ثابت می کند که ایلات قشقائی تا سامان بیشتر می آمده اند، چوپانی در این کوه گله هائی داشته که هر روز برای آب دادن آنا را به سرچشمه می آورده و آب می داده، روزی متوجه میشود، که پیشرو گله که بنام (دوبر) نامیده می شود، چند روز است از چشمه آب نمی خورد چوپان در مورد پیدا کردن علت برمی آید تا اینکه می بینید (دوبر) از سوراخ سنگی آب میخورد، چوپان نی هفت بندی که علائم مخصوصی هم داشته وارد سوراخ می کند، اتفاقا" از دست او رها شده و در سوراخ بائین می رود تا اینکه پس از قشلاق چوپان در بازار شیراز نی خود را می بینید و از آن پس معتقد می شود که از زیر کوه تا شهر شیراز آب جاری است و برای همین نی او توسط آن آب به شیراز امده و سپس از آب گرفته شده است و این افسانه را هنوز هم عده أی نقل میکنند و معتقدند که از زیر کوه تا شیراز جریان آبی وجود دارد.

4- افسانه علی مکان: در مشرق سامان دره مصفائی وجود دارد که مردم معتقدند حضرت علی علیه السلام هنگام مسافرت در اینجا توقف کرده شب را مانده است بدین جهت این دره را علی مکان می نامند، البته هیچگونه آثاری وجود ندارد که مؤید این عقیده باشد، روزهای جمعه در اینجا به پختن نذری می پردازند.


معتقدات خرافی

1- هنگامی که عروس را به حجله می آورند میخ آهنی بزرگی را بشدت بزمین می کوبند و معتقدند بدینوسیله میخ زندگی او را محکم کرده اند و زندگی آنان به جدائی نخواهد کشید.

2- وقتی عروس را وارد حجله می کنند بچة پسری را به بغل او می دهند و عقیده دارند بچه اول عروس پسر خواهد شد.

3- موقعی که می خواهند عروس را از خانه پدر به خانه داماد ببرند دو عدد نان و چند تخم مرغ پخته را در دستمالی قرار داده و توسط برادر عروس به کمر عروس بسته میشود تابخانه داماد ببرد و عقیده دارند بدینوسیله خیر و برکت به خانه شوهر خواهد برد.

4- هنگامی که زنی میزاید و در بستر می خوابد یک لنگه گیوه به جلو در اطاق میکوبند و معتقدند که وقتی کسی از راه میرسد و خسته است خستگی خود را به گیوه می دهد و در غیر اینصورت خستگی دچار بچه شده و بچه خفه خواهد شد.

5-اگر کسی ناگهان مریض وی یا شکه شود آتشی روشن کرده و چندین بار بیمار را از روی آتش عبور میدهند و عقیده دارند با این کار بیمار بهبود خواهد یافت.

6- عقیده مردم بر این است که هر کس ستاره ای در آسمان دارد و هنگامی که می میرد ستاره او نیز می سوزد بدین جهت هر گاه شهابی را در آسمان به بینند می گویند کسی مرده و این ستاره اوست که میسوزد.

7- عده ای عقیده دارندکه آب نیز نر و ماده دارد، بدین جهت چندین سال پیش هنگامی که آب یکی از قنوات سامان که بنام (لاغ دم) معروف است بسیار کم میشود عقیده پیدا می کنند که این آب نر و زن می خواهد بنابر این دختری را با ساز و دهل به مظهر قنات آورده اند و او را وارد آب می کنند و در نتیجه آب زیاد جریان می یابد.

8- هنگامی که قالی را می برند (کوجی) آنرا در سر گذر می گذارند و یکی می ایستد تا به بیند چه کسی می آید، اگر پسر یا مرد آمد می گویند زن آبستن پسر می زاید و اگر دختر یا زن آمد می گویند زن آبستن دختر می زاید.

9- روز سه شنبه برای نذر کاچی می پزند و به کاچی سه شنبه معروف است، هفت عدد مغز بادام را در آن می اندازند وبعد از پختن تقسیم می کنند هر یک از این مغز بادامها در سهم هر خانواده ای که قرار گرفت (البته بطور تصادف) باید آن خانواده کاچی به پزد.

10- هنگامی که سگ با صدای ناراحت کننده ای زوزه بکشد کفش را وارونه قرار میدهند و معتقدند که سگ دل درد گرفته و دیگر خاموش می شود.

اگر خانواده ای بدهی زیادی داشته باشد که قادر به تأمین و پرداخت آن نیست هر یک از بستگان بنحوی و به اندازه توانائی خود مخارج و بدهی آن خانواده را تأمین میکنند.

بین مردم سامان رسمی است که هرگاه، کودکی در روز جمعه متولد شود، باید چیزی برای او وقف کنند، این موقوفات بیشتر بصورت خرید وسایل مورد نیاز همگان مانند دیگ غذاپزی – هماون توا (وسیله ای برای پختن ساج) و طناب انجام میگیرد.

مردم سامان را رسم بر این است که، هر گاه کسی مرد، مردم کارهای خود را رها کرده و به تدفین مردگان اقدام میکنند. این کمکها شامل حمل جسد تا غسالخانه و قبرستان، (در موقع حمل جسد هر کس در مسیر باشد باید حتما" چند قدمی به حمل جنازه به پردازد و تشییع کنندگان را همراهی کند) شستشو و عمل غسل دادن، کند قبر و تدفین می باشد، بعد از این در مراسم سوم و هفته و چهلم شرکت میکنند. ضمن اجرای این مراسم مردم به صرف شام و نهار دعوت می شوند، برای تأمین این مخارج شکلی از تعاون دیده می شود.

بدین ترتیب که شرکت کنندگان این مراسم مبالغی پول و یا شیرینی به خانوادة کسی که مرده است کمک میکنند.

بمنظور حفظ و نگهداری مساجد وهمچنین نظافت آن شخصی را انتخاب میگنند و بر این کار میگمارند. تأمین مخارج زندگی شخص نامبرده از طرف همة مردم پرداخت میشود، خادم نیز به نظافت و گل کاری مسجد می پردازد و مسجد را برای انجام مراسم و مجالس مذهبی و غیره آماده میکند، مخارج خادم بیشتر بصورت جنس هنگام برداشت محصول به او پرداخت میشود.

در سالهای اخیر مراسم و مجالس ترحیم در مساجد برگزار میشود، انجام این مراسم، تهیه لوازمی را برای مساجد ضروری می نماید: فرش، چندین جلد قرآن، وسایل پذیرائی از جمله لوازم چای خوری و شیرینی خوری، تهیه بلندگو و غیره از جمله وسایلی است که مورد استفاده همگان قرار میگیرد خریدن و آماده کردن این وسایل از طریق همانطور که قبلا" گفته شد توسط مردم صورت گرفته و امروز در سامان وجود دارد.

1- پول نقد، که بیشتر به سادان و فقرا و اماکن مقدسه و امامزاده ها پرداخت میشود.

2- قربانی، کشتن گوسفند یا هر حیوان حلال گوشت دیگر در ایام خصوصی که بیشتر عید قربان انجام میگیرد، گوشت این حیوانات بین مردم و حتی الامکان بین مستمندان تقسیم میشود.

3-دادن جنس و محصولات کشاورزی، که در اصطلاح محلی بنام (خرمن بهره) نامیده می شود و در هنگام برداشت محصول به افراد خاصی که بیشتر فقرا می باشند، می دهند.

4- تغذیه، معمولا" در ایام سوگواری و اعیاد مذهبی عده ای از مردم توسط نذر کنندگان تغذیه می شوند این کار می تواند به خوراندن شربت و پخش خرما و شیرینی بین مردم منتهی گردد همچنین پختن غذا و آشهائی که بصورت غذاهای محلی می باشند (آش برگ – حلیم – حلوا – فتیر) بین همه افراد خانواده ها و حتی بنام هر یک از آنها معمول است و هیچ خانواده ای نمی تواند یافت که یک نوع غذای نذری نداشته باشد، تمام این غذاها پس از آماده شدن بین مردم تقسیم میشود و بدین طریق کمکی در تغذیه دیگران بعمل می آید.
(اجرای مراسم مذهبی)

اجرای مراسم مذهبی مخصوصا" روزهای تاسوعا و عاشورا تنها به کمک تعاون صورت میگیرد، هر کس بصورتی در مراسم شرکت می کند، مخارج این مراسم توسط مردم تأمین میشود.

در شهر سامان بیش از 40 علم و 8 نخل در ایام محرم درست میکنند، برای تزئین علمها و نخلها همة مردم کمک کرده و پارچه و دستمالهای الوان در اختیار صاحبان آنها قرار میدهند تا این علمها و نخلها به طرز زیبائی تزئین شوند، صاحبان علم ونخل نیز در دهه اول محرم شبها به نوحه خوانی می پردازند، کسانی که در این جلسات شرکت میکنند تغذیه می شوند و مخارج این نوحه خوانیها بیشتر از طرف صاحب علم و نخل و بقیه توسط خانواده ها بصورت نذر تأمین میشود.